PAPO, Isak, arhitekt i žid. aktivist (Sarajevo, 1911 – Zagreb, 30. X. 1996). Radio je kao profesor na Arhitektonskom fakultetu u Sarajevu. U dva je navrata bio predsjednik Jevrejske opštine u Sarajevu. Po umirovljenju bavio se proučavanjem povijesti Židova i Talmuda, njegovanjem židovsko-španjolskog jezika (ladino) te sakupljanjem sefardskih umotvorina. Za članove Jevrejske opštine u Sarajevu i njezine prijatelje držao je predavanja. Na natječaju SJOJ za pripovijetke sa žid. tematikom dobio je prvu nagradu za priču Moja porodica. Iz obiteljskih razloga preselio se u Zagreb neposredno uoči agresije na Hrvatsku i BiH. Pod dojmom brutalne opsade i strahovitoga razaranja i rušenja njegova rodnoga grada, ali i zbog užasnih patnji i stradanja stanovništva, izrazio je svoje osjećaje u elegiji-tužbalici koju je napisao na ladinu i na hrvatskom jeziku. Objavio je studiju o žid. prezimenima u Splitu (Jevrejski almanah 1971–1996). Otac je Nele Bujić.
DJELA: Kolničke konstrukcije. Materijali i izrada. Zagreb 1983. – Cuentos sobre los sefardies de Sarajevo / Priče o sarajevskim sefardima. Split 1994.
LIT.: A. Kovačec: Predgovor. U: Priče o sarajevskim Sefardima. Split 1994. – (Nekrolog). Jevrejski glas, 11(1997).